Het Confucianisme is een ethisch-filosofisch systeem, geformuleerd door de Chinese geleerde Confucius (551-479 v.Chr.) en behandelt onder andere politieke en staatsideologische onderwerpen en regels voor het maatschappelijk verkeer.

Het Taoïsme is het meest bekend door de Tao Te Tjing, een klein boekwerkje over de Tao, geschreven door Lao Zi (± 600 v.Chr.) Vrij vertaald betekent Tao 'De Weg' en het heeft drie betekenissen: de natuurlijke wereld, spontane bevrijding van sociale conventie, en de absolute werkelijkheid. Tao duidt op het ordenend principe in het Universum, dat ervoor zorgt dat alles verloopt zoals het verloopt.

Het @bChinese Boeddhisme@/b vindt zijn oorsprong in het Boeddhisme dat in India is ontstaan als de leer van Boeddha of Boeddha Sakyamuni, zoals hij ook wel wordt genoemd. Het @bIndiase Boeddhisme@/b werd nadat het in China was geïntroduceerd, onder andere beïnvloed door het Taoïsme en lokale religies. Er zijn in China nieuwe varianten ontwikkeld.

Deze filosofische stromingen kenden een grote bloeiperioden in het verleden, maar nog steeds hebben zij grote invloed op het doen en laten van de mens in het moderne China. Het Confucianisme en Taoïsme zijn van oorsprong Chinees en stammen beide ongeveer uit dezelfde periode, namelijk vijf à zes eeuwen voor het begin van onze jaartelling. Het Chinese Boeddhisme stamt uit de eeuwen kort na Chr. en is oorspronkelijk afkomstig uit India.